04-07-2015

04-07-2015

Wat hebben we weer een prachtige tocht gehad vandaag! We zijn overal geweest vandaag, in de Sahara, in Zwitserland en momenteel overnachten we in Oostenrijk! Tjonge jonge wat een tocht! We hebben highway 5 gehad, Trans Canada Highway 1,
Highway 97 en Highway 99 waarvan Highway 99 veruit de mooiste maar ook de beangstigende is/ was....

Vanuit Clearwater/ Wells' Grey richting Kamloops, een mooie rit van een 80 kilometer. Vlak voor Kamloops zien we het landschap langzaam kaler worden, de bergen bevatten bijna geen bomen en als ze er staan zijn ze kaal. Vreemd om die luciferstokjes zo in t landschap te zien staan. Als we even stoppen bij een prachtig meer en uitzicht hebben op de bergen ziet het er zelfs uit als t landschap die iemand heeft gebouwd voor de speelgoedtreintjes, was mos hier, een boompje daar en een struikje daar. Kamloops is heel apart, de stad ligt in de bergen en niet in het dal bij de mooie rivier.

Na Kamloops rijden we richting Cache Creek, het landschap wordt nog kaler en doet je denken aan de Sahara. Kaal met hier en daar een verdorde struik. We vragen ons af hoe mensen het hier redden. Het is een dikke 35 graden en totaal geen schaduw en midden op de berg staat een trailer. Als we dichter bij Cache Creek komen zien we de bergen weer groener worden en ze komen ook dichterbij. Iets voor Cache Creek rijden we de Trans Canada Highway 1 op. Hierna nemen we de 97 richting Whistler. De bergen komen steeds dichterbij en de weg steeds grilliger. Dit heet hier een autoweg maar is voor onze begrippen vergelijkbaar met de weg van Brunssum naar Landgraaf maar dan met hele hoge bergen. De ene bergpas volgt op de andere en we merken dat we flink klimmen. Zwitserland denken we! De uitzichten zijn spectaculair en beangstigend tegelijk. Soms moeten we een houten brug over waarnaar 1 baan is, goed op elkaar letten en hoffelijkheid natuurlijk. Dan moeten we ook weer naar beneden, we komen dalingspercentages tegen van 10, 11, 13 en zelfs 15 %! Wat een ervaring. We komen zelfs 2 truckers lanes tegen, we vragen ons af wat het zijn maar als je het ziet is het meteen duidelijk, geen twijfel mogelijk. Een soort van uitrijhelling voor truckers die t niet meer dreigen te halen qua remmen! We kunnen duidelijk zien dat ze vrij recent gebruikt zijn. We krijgen nog 2 wegversmallingen waar we maar 1 rijbaan kunnen gebruiken. Dit omdat er aan onze kant gewoon een heel groot gedeelte verdwenen is.

Bij Lillooet rijden we richting Whistler. We rijden nu door de streek waar de eerste Indianen hebben gewoond, de allereerste inwoners van Canada. We zien totempalen en wigwams. Het landschap wordt ook meteen een stuk uitgestrekter. Even later staan we voor een prachtig meer en bij de versmalling zien we een blokkade met boomstammen. We stoppen om even te gaan kijken en we zien waaghalzen die net van de overkant terug komen. Ro en Ro wagen ook een stukje maar t ziet er gemakkelijker uit als wat het is. Soms verdwijnt de boomstam een stukje onderwater en dat is een vreemde ervaring. Maar wel eentje die niemand ons meer afneemt! Al snel naderen we Pemberton, hier moeten we toch echt even tanken, misschien wel voor de een na laatste keer. En ineens beseffen we ook dat we onderweg zijn naar onze laatste camping op t vaste land. Morgen vertrekken we naar Vancouver Island voor 5 dagen en hierna is de campertoer voorbij, aha, wat is t gevlogen allemaal. Twee weken geleden kwamen we aan in Canada en morgen over een week vliegen we alweer terug naar Nederland! Maar het is nog niet voorbij, nog eerst 6 dagen genieten van de camper en dan nog 2 dagen van Vancouver.

De camping wordt dit keer heel goed aangegeven en zelfs de TomTom heeft t goed dit keer! Hij wijst ons tot 5 meter onze plek. Het is een prachtige camping, onze plek is lekker groot en in de schaduw. Geen overbodige luxe momenteel want het is ontzettend warm (graad of 30) en heiig. Eerst gaan we water halen en dat gaat lekker ouderwets met de pomp! Het duurt best lang voor je een 10 liter emmer hebt volgepompt! Ca is blij met het water om een soort van voetenbadje te maken alleen is het water stervenskoud, man wat een temperatuur! Maar ach, we hebben het warm en het koelt af. Ro wil de watervallen zien en gaat aan de wandel. Robin amuseert zich een uurtje op zijn iPad en ma amuseert zich met het typen van dit verhaal. Ondertussen hebben Robin en Ca de bbq aangestoken en ligt er een lekker kipfiletje te roosteren. En tante Chrisja nog bedankt voor de tip met de bbq, hij werkt echt grandioos! Even de aardappeltjes opbakken en een pot appelmoes erbij en we zijn klaar om te eten. We zijn zo slim om een grote pan met water op de bbq te zetten voor warm water. We hebben bijna geen gas meer dus willen we geen gas verknoeien voor warm water. Morgen maar even kijken hoe we t gas kunnen vullen. Voor de zekerheid kijken we toch maar even op de meter van t gas en dan blijkt de meter net na een halve tank te staan! En binnen geeft t gekke ding rood aan....... We zien wel. We hebben nu in ieder geval warm water voor de afwas.

Hierna maken Ca en Ro een wandeling richting een strandje. Het is geen zand maar ligt vol met keien. Dan valt Ca ineens het liedje " Ik heb een steen verlegd" in. En dat is precies wat ze nu gaat doen, een steen verleggen. Over de stenen stappend en uiteindelijk gewoon door het lage water richting de oever wadend. En daar verlegd ze de steen en veranderd de stroom van de rivier! Wat is dit in een prachtig stukje natuur hier, zeker nu met de snel ondergaande zon levert het prachtige plaatjes. We genieten nog even van de avond en maken het niet te laat vandaag. Terwijl we genieten van t uitzicht op de rivier horen we een helikopter aankomen, wat is dat nu weer? We zien de helikopter en zien dat hij een zak water met zich meeneemt. Ojee dat betekent bosbrand ergens in de omgeving. We hoorden vanmorgen op de radio al dat in de regio Saskatschewan flinke bosbranden zijn en dat ze al een dikke 5000 mensen hebben moeten evacueren omdat t vuur de dorpen dreigt te vernietigen. Die arme mensen daar.

Morgen moeten we om 7.30 uur aan t rijden zijn. Het is een ritje van ongeveer 2 uur naar de haven van Vancouver waar we om 10.40 Horse Shoe Bay uitvaren richting Vancouver Island. En aangezien je een uur tot maximaal een half uur van te voren aanwezig moet zijn moeten we op tijd weg hier. De overtocht naar Nanaimo duurt ongeveer 1 uur en 40 minuten en schijnt prachtig te zijn.