05-07-2015

05-07-2015

Voor de zekerheid hebben we de wekker maar op 6 uur gezet en dat is maar goed ook! Omdat het zo ontzettend benauwd was gisteren bleef de warmte nog lekker lang in onze camper hangen en val dan maar eens in slaap. Uiteindelijk lukt dat wel maar als we geen wekker hadden gezet waren we gegarandeerd te laat bij de boot geweest. Kopje koffie met een bammetje en iets na 7 uur zijn we onderweg. Eerst nog even terug naar Pemberton voor de nodige sani rituelen en dan op naar Horse Shoe Bay.

Onderweg komen we door Whistler, de plek waar in 2010 de Olympische Winterspelen hebben plaats gevonden. Wat is het een prachtige stad. We zien de skipistes en zelfs de dorpen waar de olympiërs hebben gelogeerd. We denken dat t dorp goed heeft verdient aan de inkomsten die de olympische spelen hebben opgeleverd. Terwijl we verder rijden horen we op de radio dat er richting North Vancouver bosbranden zijn. O als we dan nog maar naar Horse Shoe Bay komen....... Niet veel later zien we een hele rare lucht, net of er onweer in de lucht zit. We ruiken ook brandlucht en vermoeden dat we heel dicht in de buurt van de bosbranden zijn. We komen nog steeds auto's tegen dus wegen zullen er niet afgesloten zijn.

Dan zien we niet veel later de haven al liggen, TomTom wijst ons keurig de weg hier! Ineens gaan we van 2 rijbanen naar 5 en dan zelfs naar 7. Gelukkig wordt alles goed aangegeven qua bestemming en qua grote van t voertuig. Omdat we gereserveerd hebben gaat t lekker snel en mogen we doorrijden nadat we het gas van de camper hebben uitgezet. We krijgen een rose kaartje. We vervolgen onze weg en een mevrouw zegt welke baan we moeten hebben als we ons kaartje laten zien. We mogen baan 3 aanhouden en rijden door tot de eindstreep. Daar staat een meneer die controleert of je het gas ook echt hebt uitgedraaid. We mogen uitstappen en wachten. We zijn er en we staan helemaal vooraan! Joepie, dit nieuws delen we even op de app, vreemd genoeg is Ca de enige die kan appen van ons drieën.... We kijken ons de ogen uit hoe het er allemaal aan toegaat bij zo'n terminal. We zien 2 kleinere ferry's vertrekken en dan verschijnt de naam van onze bestemming op de borden. Het gaat bijna gebeuren! De klep van de oprijplaat gaat al naar beneden en dan zien we de Queen of Oakbay aan komen varen. We horen toeters en rode lampen gaan flikkeren en dan komen eerst de voetgangers met fietsers, hierna volgen er een hele hoop auto's, campers en vrachtwagens. Het is ongelooflijk als je ziet wat er allemaal uitkomt. Dan is het onze beurt. De lampen gaan op groen en wij zijn de eersten die de boot ingaan ;-). Het personeel begeleid je en corrigeert je indien nodig. Voren krijgen we een kiel voor de wielen, handrem erop en motor uit. En we staan met de neus vooraan. Het "vullen" van de ferry gaat ontzettend snel. We mogen met zijn allen het dek op, daarvoor moeten we eerst 4 verdiepingen omhoog. Heel commercieel wordt je fijn langs het restaurant geloodst! Maar daar hebben wij geen oog voor, wij willen helemaal naar boven en met de neus voren aan staan. Vlak onder de kapitein is een railing en daar vinden we een plekje. Het duurt nog even en dan toetert de kapitein 3 keer en de recreatie boten maken dat ze wegkomen. Ineens merken we dat we varen, Vancouver Island we komen eraan! Eerst nog langzaam rechtdoor, een flauwe bocht naar links en langzaam zien we de bewoonde wereld verdwijnen. We zien de skyline van Vancouver, jammer dat het zo ontzettend bewolkt is. We merken dat de snelheid van de ferry opgevoerd wordt en dan is het ook eigenlijk niet meer te doen om met je neus voren aan te staan. Je T-shirt waait spontaan omhoog als je niet oppast.... We gaan even een hapje eten, scheelt straks weer lunchtijd op het eiland. En met ons denken nog een heleboel anderen dat. Het is een drukte van belang. We smikkelen lekker en willen dan toch weer terug naar boven. In de verte is na een half uurtje land te zien. Zou dat t eiland zijn? Als we watervliegtuigjes zien weten we t zeker, we zijn er bijna. We zien een kleinere ferry links af varen en wij varen rechtdoor. We kunnen ook al echt iets van woningen zien. Dan verzoekt Captain Stubing ons om naar onze voertuigen te gaan. Hè jammer, dan kunnen we niks meer zien...... Al snel zijn we beneden en stappen we in onze camper. Voor ons verzamelen zich voetgangers en fietsers. En dan gaat ineens de poort open en zitten we eerste rang qua eugen! Toch een beetje akelig, 300 meter met open poorten varen met een meter of 10 tussen jouw en t einde van de boot, maar wel spectaculair! We zien dat aan de andere kant de klep van de oprijplaat ook naar beneden gaat en met een paar bonken zijn we staan we stil. De veiligheidsnetten gaan open en daar gaan we dan. Eerst voetgangers en fietsers en wij als eerste de boot af. Wat een belevenis hebben we alweer gehad. Onze dag kan nu al niet meer stuk!

We volgen de borden en merken meteen dat t verkeer hier behoorlijk is. Langs alle kanten komen auto's. Gelukkig moeten we richting noorden dus kunnen we mooi in t midden blijven kachelen. We zien het ene winkelcentrum na het andere. En wat is de omgeving hier anders. We kunnen niet precies wat, maar het is anders. Als we Nanaimo achter ons laten merken we ook dat de verkeersdrukte afneemt.

Bij Parksville nemen we de 4 richting Tofino. Bij Port Alberni vinden we onze camping. Tegen 13.30 rijden we de camping The Little Qualicum Falls op. Een leuke BC camping. Grote plaatsen en je kijkt niet bij elkaar de camper in. Eerst maar even een beetje uitrusten, onze ervaringen delen van vandaag en een uiltje knappen. De korte nacht merken we in de middag toch wel een beetje. Hierna lopen Ro en Ca een multi, het eerste waypoint ligt een 100 meter van onze kampeerplek, bijna voor de deur! We vinden de volgende coordinaten en een dobbelsteen, huh wat moeten we daar nu mee? We lopen naar waypoint 2 maar kunnen de info niet heel snel vinden. Dan maar eens bij de hint kijken, daar komen we ook niet echt verder mee.....daar heb je er hier honderden van! Het is ook niet echt een aanlokkelijk idee om hier je hand in een boomstronk of iets in die richting te stoppen. In dit soort landen weet je nooit wat er hierin woont. We willen eigenlijk opgeven totdat Ro ineens iets ziet, ja de 2de koker met info. Er staan getallen op, en nu? We lezen de listing maar kunnen er geen touw aan vast knopen. Dan maar eerst eten. Lekker soepje met een geroosterde boterham met tonijnsalade mmmmmm lekker! Het cachen laat ons niet los totdat Ca ineens iets opvalt, als we A nu eens zo en B nu eens zo dan zouden we de cache moeten vinden daar en daar. Helaas zal ie toch moeten wachten tot na de afwas! Tijdens de afwas krijgen we bezoek van een wesp, die zijn hier absoluut niet agressief. Een hele vreemde gewaarwording voor Ca want die rilt bij alles wat vliegt. De wesp vindt onze tonijn restjes wel interessant en we kunnen van heel dichtbij genieten van de aanblik hoe hij ervan eet. Gekke beesten hier, we stellen voor om een paar mee te nemen naar Nederland zodat die ons wespenvolk kunnen heropvoeden..... Hierna gaan de mannen op pad om de cache te zoeken en Ca begint aan haar ritueel met bloggen. De mannen komen blij terug. Het klopte wat Ca berekent heeft, al snappen we geen jota hoe we nu aan B hadden moeten komen zonder dat ons iets was opgevallen. Maar het is gelukt.

De hele dag is het al een soort van bewolkt en af en toe zien we een oranje zonnetje. Is dit t weer of is er ergens brand in de buurt? In de avond neemt de wind toe en kunnen we duidelijk de geur van brand ruiken en t is net of er mist hangt. Dus toch bosbranden in de buurt. Door die wind en de smog is het hier kouder, t koudst wat we tot nu toe hebben gehad, en het is sneller donker, zal ook wel de smog zijn. Als er gevaar voor ons zou zijn geweest zou de parkwachter, die hier ieder uur keurig voorbij komt, ons wel al ingelicht hebben vermoedden we. Het is nu 21.15 en het is al aardig donker. Zo maar lekker gaan slapen en even rustig opstarten. We hoeven pas om 11 uur de camping te verlaten, we kunnen pas om 14.00 uur terecht op de camping in Tofino en het is maar 2 uur rijden dus we hebben tijd genoeg. Vanwege steekmuggen en dat we wegens bosbrandgevaar geen kampvuur mogen maken (de afgelopen 3 dagen al niet) zitten we vanavond maar eens even binnen voor de afwisseling.