10-07-2015

En daar zijn we weer! Langzaam worden we wakker met de uitvarende vissersboten op de achtergrond. Dit was m dan, de laatste nacht in de camper. We gaan buiten aan de koffie en genieten van t opkomende zonnetje en ons prachtige uitzicht, dit gaan we wel missen. De Denen naast ons zullen ons maar rare mensen vinden, eieren, een plak cake en de laatste toetjes als ontbijt whahaha...... Tijd om de allerlaatste dingen in te pakken, vuil weg te brengen en een sopje hier en klaar. Dan is het tegen 9 uur en is het tijd om de rit richting Sidney in te zetten. Dag prachtig Victoria het was een waar genoegen om hier 2 dagen te verblijven!

We rijden door Victoria en Saanich en net als we rechtdoor de grote weg op willen rijden stuiten we op een wegafsluiting! De 2de deze vakantie. Het lastige hier is dat ze dan ook geen omleidingsroute aangeven hoe je er dan wel komt..... Maar we zijn ook niet van gisteren en gelukkig hebben we onze TomTom nog. Hij geeft ons mooi een andere route aan als we rechtsaf slaan. Gelukkig komen we snel op de juiste weg en dan kunnen we richting Swartz Bay.

Tegen 10 uur rijden we het terrein van BC ferry's op en dit keer geven ze het niet zo goed aan. Kies maar een betaalhokje, 1 van de tig. We betalen en mogen door naar baan 14, weten jullie waar dat is? Ja natuurlijk meid we komen hier iedere week 3 keer over met onze camper....... Wat denk jezelf! Rechts aanhouden, doen we. We gaan naar de rechterkant en zien baan 1 tot en met 12, ze zei rechts houden, dan doen we dat. Ineens zien we baan 14, vlak voor baan 1 hahahaha. Dan keren we weer terug naar links maar daarvoor moeten we wel alle banen over, gelukkig staan alleen baan 1 en 2 vol met auto's. We volgen de aanwijzingen van t grondpersoneel en we staan weer vooraan! Gelukkig is er een restaurant gemaakt en kunnen we even een kopje koffie scoren. Het is best druk in de haven, de ferry's varen af en aan. Een half uur voor vertrek wordt iedereen verzocht om plaats te nemen en rustig lopen we terug. En daar is onze ferry, The Spirit of Vancouver Island. Wat een bakbeest zeg, deze is groter dan die van de heenreis. Eerst weer iedereen eraf en dan mag onze kant. Eerst 2 vrachtauto's met vriezerspullen en dan mogen wij ook. Auto parkeren en naar boven. We lopen net zo lang door totdat we op een loopbrug onder de kapitein staan. Het duurt niet lang voor we om 11 uur uitvaren. We genieten van de uitzichten en het zonnetje. We zien een heleboel "kleinere" eilanden waar de prachtigste huizen staan, jeetje je zal t maar bezitten! Dan komt er een grote bulp water en zien we Tsawwassen liggen. We mogen terug naar de camper en na ander half uur rijden we de ferrie weer af en zijn we weer op t vaste land. We rijden klaarblijkelijk op een stuk nieuw aangelegde weg want de TomTom probeert ons na iedere 50 meter links of rechts te laten afslaan. Sorry maar er zijn geen zijwegen en kunnen niet anders als rechtdoor. Ja alleen 1 stoplicht waar je rechts naar Amerika kunt. En daar moeten we niet zijn, ja we willen wel maar op de eerste plaats mogen de USA niet in en in de 2de plaats hebben we gehoord dat er soms wachtrijen zijn van een uur. We rijden door. Als we op de TomTom zien dat we ongeveer 2 minuten van het rv Centre zijn komt er ineens een stoplicht met afslagen naar links en rechts! Links af en dan staan we binnen no time bij het verhuurbedrijf. We maken nog even een foto van de kilometerstand en daar is onze verhuurder er ook al meteen als de kippen bij. Controle van de buitenkant, we mogen onze koffers eruit halen en dan controle van de binnenkant. We halen alles eruit en nemen nog wat foto's van de camper. Daaaag camper, we hebben een geweldige tijd gehad met je. De meneer wacht binnen op ons voor t tekenen van de papieren, de man lijkt vreselijke haast te hebben....Binnen aangekomen zit hij al druk te typen, een korte we krijgen nog $30 van u en naar welk hotel moet u een taxi hebben. Alweer zo'n zonnetje in huis, niet eens vragen hoe onze reis was en of er nog problemen waren tijdens de reis. Heel onpersoonlijk en nu wegwezen jullie......

Een beetje beduusd staan we buiten te wachten, oké dat was t dan.net veel later verschijnt onze taxi. Op naar The Sylvia Hotel! We boffen met onze taxi-chauffeur, een praatgrage sikh. Hij wilt weten waar we vandaan komen en wat we gedaan hebben. Wat we van werk doen, hoe duur een auto in Nederland is, wegenbelasting en verzekeringen, de gezondheidszorg en ga zo maar door. Door al de vragen van dit nieuwsgiertje staan we voor ons gevoel snel bij t hotel. Wat is Vancouver toch een prachtige stad, het is prachtig uitzicht als je t centrum nadert. Je voelt de levendigheid in de lucht hangen.

Inchecken is ook al appeltje eitje en als we de kamer inkomen staan we verbaasd te kijken. Wat is onze kamer groot, en wat zijn de bedden groot, een grote badkamer met bad! We weten niet wat we nu het eerste moeten doen. Ca gaat voor het bad en de mannen installeren zich op het grote bed. Wat een luxe, onze kamer is 2 a 3 groter als onze camper! We tutten wat aan, tv kijken en zien tot onze stomme verbazing dat het behoorlijk brand in Jasper. Ca krijgt nog een berichtje van tante Chrisja, ze hebben mensen met helikopters van de berg af moeten halen waar de Skytram naartoe ging. Jeetje, we hebben veel geluk gehad zonder het te beseffen. We horen dat de bosbrand van 200 hectare naar 5000 is gegaan in 1 dag. Jammer voor al die mensen die net hier zijn en al dat moois nog willen gaan zien, ben bang dat dat niet zal gaan.

We lopen tegen etenstijd het centrum in. We gaan eten bij Earls, volgens wel ingelichte bronnen is het lekker en betaalbaar. En het klopt inderdaad. We hebben heerlijk gegeten! We lopen verder richting Granville, er zou daar een Apple store liggen en die willen we toch wel eens bekijken hier. Het is een leuke wandeling en behoorlijk druk op straat tegen 19.00 uur. We vinden het winkelcentrum en de Apple store. Robin schiet meteen naar de iWatch, kwijl kwijl kwijl en we luisteren mee met vragen van mensen. Robin vindt de sportuitvoering het mooiste, wat kost die en wat kost die...... De medewerkers moeten lachen om zoveel enthousiasme! We rekenen wat om en het scheelt toch een goeie slok op een borrel. In Nederland komt de iWatch pas volgende week vrijdag uit, nog even wachten dus! We slenteren terug richting strand en daar is het tegen 21.00 nog aardig druk. We vragen ons af of er iets gaat komen. Overal zitten mensen, op bankjes in het gras en op het strand is het ook nog behoorlijk druk. We hangen er nog een uurtje rond maar er gebeurd niks spannends, blijkbaar is dit een normale vrijdagavond invulling van de inwoners! We zijn aardig moe dus terug naar het hotel om te gaan pitten. Morgen onze laatste dag in deze geweldige stad.