06-07-2015

Carin is uiteraard weer als eerste wakker en als ze de deur van de camper opent slaat haar de geur van bosbranden in t gezicht. Het lijkt of de geur heftiger is geworden maar dat zal wel komen doordat je t een paar uur niet hebt geroken. Het is net of je in de wind vlak naast een vuurkorf staat zo'n geur ongeveer. Ineens hoort ze ook een vliegtuigje maar omdat ze t niet kan zien weet ze niet of t een blusvliegtuigje is of een vliegtuigje onderweg naar Tofino. Ik hoop dat ze de bosbranden hier snel onder controle hebben, het is toch zo ontzettend zonde voor die prachtige natuur hier. Inmiddels weten we ook wat hier zo anders is als op het vaste land. Het groen is hier anders, op het vasteland hebben we stukken alleen maar naaldbomen en de eiken met de beroemde maple leave gezien, tenminste in de bergen dan, en hier is allerlei groen. We zien varens, dennen, rozebottelstruiken en de allermooiste is toch wel een hele aparte boom. De bast is in eerste instantie gevlekt donker bruin, zoals iedere andere boom, daaronder zit een gladde laag een beetje oranje bruinig en als die weer loslaat is de boomstam appeltjes groen! Je ziet duidelijk dat de boom een soort van in de rui is....... De blaadjes zijn ovaalvormig, een centimeter of 5 en helemaal glad en ook appeltjes groen. Echt bijzonder! Op ons gemak dingen opgeruimd, kopje koffie en een boterhammetje en dan onderweg naar Tofino.

Het is een prachtige rit, eerst tot aan Port Alberni en dan gaat t verder de bergen in. We blijven de bosbranden ruiken en op een gegeven moment wordt het zicht erg slecht. We zitten nu wel heel erg in de buurt bij de branden. Als we een stuk verder door een stop maken staat daar zoiets van een mobiele EHBO post. Als we vragen naar de branden blijkt het in deze omgeving inderdaad behoorlijk te branden. De brand die wij als laatste doorkwamen is 2 dagen geleden begonnen met 3 hectare en momenteel is het al 51 hectare wat branden. De verpleger geeft aan dat t ontzettend droog is momenteel in deze regio. Normaal is het nu natter en staat de rivier vol water maar vanwege de matige winter is het droger gebleven. Gelukkig zijn dit de laatste bosbranden die we tegen zullen komen.

We rijden verder via allerlei haarspeldbochten, flinke klimpartijen en grote afdalingen, onze grootste tot nu toe, 18%! Dan komen we uit op een kruising, links richting Ucluelet en rechts richting Tofino. We moeten eigenlijk naar rechts maar gaan naar links. Tofino zien we zometeen 2 dagen en Ucluelet hierna niet meer. En we hebben honger. We komen ingereden via de enige weg die ernaar toe rijdt. Het is een klein dorpje met houten huisjes, de ene heeft welvaart en woont in een prachtig onderhouden huis en de ander woont in een huisje zoals wij in onze tuin hebben staan. Het is een echt surfers dorpje. We zien een familie diner liggen en parkeren onze camper aan de kant. We worden hartelijk verwelkomt en het is er lekker druk, dan is het meestal ook goed. We bestellen een burger met bacon en terwijl we wachten zien we dat in de volgende ruimte bowlingbanen liggen en achter ons een speelhal is gemaakt, bijzonder! Dan komt eindelijk t eten, heerlijk zelfgemaakte frites met een burger waar je U tegen zegt! Bij Robin zit er zelfs een mes ingestoken om de boel bij elkaar te houden...... Het is heerlijk en we smullen dan ook lekker. Robin krijgt zelfs zijn hamburger niet op. We vragen of we m mogen meenemen en we krijgen een kartonnen bakje, dan heeft de jongeman vanavond tenminste ook nog wat.

Na het eten gaan we weer terug richting kruising en gaan dan wel de weg in richting Tofino. We rijden door de Pacific Rim, een gebied wat onder het nationale erfgoed valt. We zien prachtige sparren en borden naar het regenwoud. Dat willen we allemaal zien maar morgen is een nieuwe dag. Af en toe kunnen we de Grote Oceaan zien en ineens komen er tsunami waarschuwingsborden..... OW! Ja tuurlijk, dat zou kunnen gebeuren hier. Gelukkig geven ze ook met borden aan waar we heen moeten mochten er een alarm komen. We zien de borden van onze camping en na ons te hebben gemeld bij de receptie mogen we naar onze plaats. Het is een drukke camping en we staan hutje mutje, het is ook nooit goed hè ;-)! Vanuit onze plek hebben we zicht op de Pacific en tijdens het typen hoor ik de zee zachtjes op de achtergrond ruisen. Deze camping is van alle gemakken voorzien, dus aansluiten en genieten. Jammer dat t hier wat bewolkter en kouder is. Een graad of 18, maar het is te doen.

We pakken de stoeltjes en gaan genieten van de zee. Geweldig toch dat we hier zomaar zitten! Onvoorstelbaar dat als we de zee op zouden gaan en we bleven varen tot we land zagen we in Japan zouden uitkomen..... We maken een wandelingetje en vinden allerlei prachtigs in t zand, mosselen en heel veel krabben. Weer terug op de camping gaan we bij de receptie langs want morgen hebben we een whale watching Tour geboekt en we willen wel even weten hoe laat we ons waar moeten melden. De receptionist belt het bedrijf voor ons, 10 uur vertrekt de tocht, 09.45 uur aanwezig zijn bij het eerste gele huis aan de rechterkant..... Oké dan! Hahahaha wat een omschrijving mag geeft wel heel goed de sfeer weer! Don't worry be happy man. Het loopt ondertussen al tegen zevenen en we zitten nog steeds vol van die hamburgers, dan maar snel een paar worstjes op de knoei. De kolen zijn nu op en t vlees ook, oho we zijn genoodzaakt de komende dagen te gaan uiteten, wat jammer nou! We merken dat onze voorraadkasten beginnen te slinken, het einde van de reis nadert. Gebruikmakend van de free WIFI kijken we nog even voor de zekerheid op de site van de volgende camping en van t hotel voor de laatste 2 dagen. Na t eten is het weer Ligretto tijd, die Robin blijft onverslaanbaar! Nog een lekkere wandeling over de camping en het strand en nog even hangen bij de camper in eugen. Ook hier op de camping kijken we onze ogen uit, wij vonden onze 10 meter al groot, we vragen ons bij sommige campers oprecht af hoe ze die er ooit uit gaan rijden. Het loopt nu langzaam tegen 22 uur aan, bedtijd voor ons! Morgen weer een nieuwe dag. Lekker slapen en gezond weer op.