Dag 2

Na een mindere nacht voor Ro en eigenlijk een prima nacht voor Ca zijn we lekker op tijd wakker. Tijd voor een douche en een engels ontbijt. We nemen rustig de tijd om te onbijten, de boot zal pas tegen 10.00 uur aankomen dus tijd genoeg. Hierna gaan we lekker het dek op maar helaas is er weinig zicht door de zeer dichte mist. Ineens merken we dat de mist open begint te trekken en is daar Engeland. Nog even een klein stukje en dan kunnen we aanmeren. Auto in en van de boot af, snel weg denken we. Helaas pindakaas voor ons is het aansluiten in een lange rij voor de douane. Dat mag de pret niet drukken en t wordt nog gezelliger als we bij de uiterst vriendelijke douanier terecht komen. Na een korte babbel wenst hij ons een prettig verblijf in t mooiste land ter wereld! Dan gaat t spannend worden, links rijden en ook nog een rotonde. Gelukkig rijdt er een engelsman voor ons dus kunnen we makkelijk volgen. Autonavigatie staat geprogrammeerd om ons via binnenwegen naar Edinburgh te brengen. Helaas voor ons heeft hij andere plannen en stuurt ons de snelweg A1 op. We volgen een tijdje braaf de instructies om zo een beetje te wennen. Al blijft t een vreemde gewaarwording om met grote regelmaat een rotonde op de snelweg tegen te komen! Even een parkeerplaats opzoeken om de autonavigatie eens hartig toe te spreken (in het Engels uiteraard...) en zo volgt een route waar totaal geen spijt van hebben gekregen! De uitzichten zijn prachtig en dankzij de doorbrekende zon kunnen we steeds verder kijken. We passeren de ooit grens met Schotland. Natuurlijk uitstappen om te kijken en fotograferen. Hierna een stop in Jetburgh met zijn prachtige monumentale abby en zowaar maken we alweer een trouwerij mee (dit doet ons denken aan onze trip vorig jaar door Canada waar we hetzelfde beleefden in Vancouver). Tijd voor een hapje en een drankje en weer verder genietend rijdend richting Edinburgh. Toen we steeds dichterbij kwamen en t verkeer in alle heftigheid om ons heen raasde besloten Edinburgh links te laten liggen, jammer maar morgen misschien. We zijn niet zeker genoeg om die drukte aan te gaan. We rijden alvast richting Tranent waar we zullen overnachten bij een B&B. We mogen pas na 17.30 aankomen van de eigenaresse dus gaan we nog een stukje verder richting North Berwick. Wat een ontzettend leuk plaatsje! We maken in t heerlijke zonnetje een lekkere strandwandeling en eten onze eerste fish and chips bij een piepklein restaurantje aan t strand met uitzicht op t zogenaamde Bass Rock. Hierna wordt t tijd om terug te gaan richting de B&B. We weten dat de eigenaresse 2 bobtails heeft dus naderen we voorzichtig de voordeur. Als we aanbellen breekt de pleuris uit in huis en horen we iemand in rap engels schelden. Voorzichtig gaat de voordeur open en daar is onze hostess. Ze lijkt een beetje stug maar dat hadden we al gelezen bij recenties. Ze legt ons wat dingen uit maar door haar super snelle gepraat gaat er toch een gedeelte langs ons heen. Maakt niks, we zien wel. Als we onze trolly uit de auto halen en ze ziet ons vraagt ze of dat alles is. We leggen uit dat we in de auto een grote koffer hebben met alle spullen en we daar onze benodigdheden uithalen. Zo hoeven we niet met zo'n groot ding te slepen. Meteen is het ijs gebroken en begint ze weer honderuit te praten. Zeker als we even later in de kamer komen zitten en de honden ons ook allerchamanst vinden. Het is een hele vreemde gewaarwording om zo bij een vreemde in huis te stappen om daar te overnachten. We babbelen nog wat met haar en we merken dat we ontzettend moe zijn maar het is hier pas 19.30 uur. We gaan nog even een lekkere wandeling maken en zoeken dan toch echt onze kamer op. Tijd voor een lekkere douche en een good night sleep. See you tomorrow. Dan staat een ritje richting Pitlochry op t programma. Maar nu eerst lekker dromen van onze eerste mooie dag hier. Bye bye