09 Oktober 2016

Al vroeg zijn we vandaag uit de veren, om 10.30 vertrekken we vanuit Schiphol met de KLM maar New York JFK. Even snel een slok koffie en dan is t toch echt tijd om afscheid te nemen van Esmaralda, Robin en Milo.

Tegen 8 uur arriveren we en kunnen we onze koffer inchecken. Hierna mogen we ons bij melden bij security omdat we naar de Verenigde Staten gaan. Waarom ga je naar New York, hoe lang blijf je in New York, heeft u zelf uw koffer ingepakt, heeft iemand u iets gegeven wat u moest meenemen? Allemaal vragen die op ons afgevuurd worden. Gelukkig komen we door deze controle en mogen we richting douane met bijbehorende scan en verkleedpartij. Dan kunnen we onderweg naar de gate, het loopt zo langzaam richting 9 uur en om 9.30 gaan we boarden. De vertrekhal is al snel vol dus is er genoeg te zien tijdens het wachten. Na een kleine vertraging gaan we dan eindelijk tegen 11en de lucht in. Tja wat ga je 8,5 uur lang doen? Nou er is genoeg te doen/zien. Je kijkt een paar films, speelt een spelletje. Krijgt een natje en een droogje en dan dimmen ze t licht en vragen ze of je de luikjes voor de ramen wilt sluiten en dan gaan we even tukken met ons allen. Nou, ons gingen de luikjes toch al langzaam dicht dus even "lekker" slapen.Er is flinke turbulentie tijdens de overtocht over de Noord Atlantische oceaan dus af en toe hebben we zelfs massage stoelen! Als je dan wakker wordt staat de teller van aankomst op nog maar 2 uurtjes. Weer krijgen we een natje en een droogje en tegen de tijd dat dit alles is opgeruimd zijn we de landing al flink aan t inzetten. Jammer dat t zo bewolkt is dus zien we vrij weinig totdat we onder de 500 meter zitten. Dan ineens zien we kust en een heleboel flats. Voor je t weet staan we weer op de grond en kunnen we richting douane. Weer een strenge blik en zelfs vingerscan. Jammer genoeg werd er langs allerlei kanalen gewaarschuwd dat we geen foto's mochten nemen in dit gebied van de luchthaven. Dan weer door naar de bagageband en nog een laatste check en dan sta je buiten. Ineens besef je echt ten volle dat je "gewoon" in New York staat! Tjonge, stelletje mazzelaars! Het taxibedrijf weet van onze komst en voor we t weten zijn we onderweg naar Manhattan. Een rit van een uurtje ongeveer maar ook hier vliegt de tijd omdat je ogen tekort komt. Verkeer links en rechts, iedereen vindt t nodig de claxon te gebruiken en dan ineens de skyline, slik! Jeetje.... we worden er stil van. Inchecken in het hotel en nog even appen met het thuisfront. Het loopt bij ons tegen 4en en is t in Nederland toch ook al langzaam 22.00 uur. Wandelschoenen aan en hop richting ons eerste doel, The Empire State Building maar eerst een hapje eten.

Onze eerste maaltijd in NYC is niet erg origineel maar wel vertrouwd, de MC Donalds.....(24 uur open). Je besteld en loopt door naar de order desk en dan roepen ze al je nummer om, dat is nog eens snel! Dan de pas erin want we willen net voor zonsondergang op de 86ste verdieping staan van t Empire State Builiding zodat we daglicht en avond in 1 keer meemaken. Weer een beveiliging, dus weer uit die jas en af die riem. Door een metaaldetectiepoortje en aansluiten in de volgende rij voor de kaartjes. Omdat wij de New York Pass van te voren al hebben gekocht hoeven wij niks meer te betalen en kunnen we aansluiten in de lange rij wachtenden om naar de 80 ste verdieping te gaan. Ik moet zeggen dat t met 2 liften vrij snel gaat. In de lift starten ze in t dak een leuk filmpje en binnen 1 minuut stap je op de 80ste verdieping uit. En dan heb je vanachter glas me toch een uitzicht zeg! We lopen binnen helemaal rond en gaan dan naar de liften die ons naar de 86ste brengen. Hier kom je gelukkig ook eerst in een soort binnenhal terecht en mag je naar buiten. Maar de hoogte valt reuze mee en alles is goed beveiligd, je kunt niet per ongeluk over t randje vallen. Langs alle kanten zijn er geweldige uitzichten. Je kijkt je de ogen uit, wat een skyline. De ene foto na de andere wordt geschoten. We eindigen ons rondje met uitzicht over de Freedom Tower en Lady Liberty en wachten hier tot de duisternis zal invallen. Onder de indruk staan we te beseffen wat dat hier 15 jaar geleden op 11 september moet hebben gegeven toen de Twin Towers werden aangevallen en ingestort zijn. Brrrr zeer indrukwekkend. Na eventjes wachten wordt t donker en zie je langzaam alle lampjes aangaan. We wachten niet op algehele donkerte, het is boven ontzettend koud door die gemene wind die er staat. Na nog een laatste rondje gelopen te hebben willen we naar beneden en net als ons honderden andere mensen! Als we willen mogen we lopend naar de 80ste, nou daar hebben wij wel oren naar. Zeer apart om zo in t hart van t gebouw te lopen. Vanuit de 80ste gaan we met de lift naar beneden en richting t hotel. Het is genoeg geweest voor vandaag, de lange dag en t tijdsverschil begint zijn tol te eisen. Morgen weer een nieuwe dag.